“Serhend’e niçin geldiniz?”

Çok uzak diyârdan bir Müslüman, Hindistan evliyâlarından İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin methini duyup Serhend’e geldi.

 

Ve birine misâfir oldu.

 

Ev sâhibi sordu:

 

“Serhend’e niçin geldiniz?”

 

“İmâm-ı Rabbânî için.”

 

“Onu ne yapacaksın?”

 

“Sohbetini dinleyeceğim.”

 

Ancak ev sâhibi onu sevmiyordu.

 

İmâm-ı Rabbânî’yi kötüledi.

 

O kişi bunları duydu.

 

Fevkalâde üzüldü!

 

Ve kalbinden;

 

"Yâ İmâm!.. Ben, sizi görüp istifâde etmek için uzak diyârdan geldim. Ama bu adam beni bu saadetten mahrum etmek istiyor” dedi.

 

O anda bir şey oldu.

 

Hazret-i İmâm geldi.

 

Ve o kişinin kulağını çekip kayboldu.

 

Misâfir, ertesi gün dergâha gitti.

 

Hazret-i İmâmın huzûruna girdi...

 

Geceki hâdiseden bahsedecekti.

 

İmâm-ı Rabbânî mâni oldu.

 

Ve o kimseye;

 

"Gece olanı, gündüz anlatma!" buyurdu.

 

● ● ●

 

Evliyâ-yı kirâmın büyüklerinden İmâm-ı Rabbânî hazretleri bir sohbetinde;

 

"İnsan; kulluk vazîfelerini yapmak için ve hep Hak teâlâ ile olmak için yaratıldı" buyurdu.

 

Sordular ki:

 

"Buna nasıl kavuşulur?"

 

Cevâben;

 

"Bu nîmet, gelmişlerin ve geleceklerin Efendisine tam uymakla ele geçer" buyurdu.