Söyleyiş tarzı...

Bazı insanlar vardır, ne söylerlerse söylesinler karşı tarafı incitmezler... Söyleyiş tarzı, yani üslup çok önemlidir... Hani derler ya, "Tatlı dil yılanı bile deliğinden çıkarır"... Sadece güzel sözden bahsetmiyorum... Diyelim yanlış bir şey yaptınız ve bunu karşı tarafa anlatmak istiyorsunuz ama nasıl becerebileceksiniz? Bence bu bir sanattır... Bu konuda çok yetenekli insanlar tanıyorum... Nasıl başarabiliyorlarsa helal olsun... Bir de tam tersi vardır.. Birden konuya girenler... Anlatacakları şey her ne kadar güzel olsa da, anlatış biçimi konuyu son derece itici hale getirebilir... Ve bu tür insanlar itici oldukları kadar, kırıcı da olabiliyorlar.... Dediğim gibi, söyleyiş tarzı, yani üslup bir sanattır... *** Padişahın canından çok sevdiği bir devesi vardı. Padişah sadece bu deveye bakmaları için birkaç kişi vazifelendirmişti. Padişahın deveye olan sevgisi o kadar fazla idi ki: "Kim bana bu devenin öldüğünü söylerse onun kellesini keserim" diyordu. Fakat deve de nihayet bir hayvandı... Bir gün beş gün derken kaç sene yaşadıysa her hayvan gibi o da öldü. Şimdi kim gidip de padişaha: "Deve öldü" diyebilecekti. Bir - iki gün sonra içlerinden biri: "Ben bunu gider padişaha söylerim" dedi ve padişahın huzuruna çıkıp saymaya başladı: "Sultanım kıymetli deveniz yattı kalkmıyor, yumdu gözlerini açmıyor, uzattı ayaklarını toplamıyor. Üstelik nalları güneşe karşı geldiğinden, çok da güzel parlıyor..." Adamı sonuna kadar dinleyen padişah: "-Desene deve öldü..." Adam: "Padişahım onu da siz söylediniz, çünkü işin içinde kelle var" diyor...