Yalnız Allah'tan iste!

Dündar bin Hüseyin Şirazî, Şîraz'da yetişen velîlerden. Bir gün bir sevdiği geldi yanına. - Hocam maddî sıkıntı içindeyim. Ne yapayım? Buyurdu ki: - Sebebine yapış. Ama Allahü tealadan iste. Çünkü O, herkesten ümidini kesip, yalnız kendisine yalvaranların imdadına yetişir. Ve sordu adama: - Sana Ebüdderda hazretlerinin hikâyesini anlatayım mı? - Buyurun hocam. - Eshab-ı kiramdan Ebüdderda hazretlerinin babası Uhud harbinde şehit olunca, anne-oğul maddî sıkıntıya düşmüşlerdi. Öyle ki, açlıktan taş bağlıyorlardı karınlarına. Günler zor geçiyordu onlar için. Takatleri tükenmişti... Ve bir gün, Annesi seslendi oğluna: - Ebüdderdaa! - Buyur anneciğim. - Oğlum, hemen Resulullaha git. - Niye anne? - Bu halimizi arzet. O, herkese birşeyler veriyor. Bize de verir. Ebüdderda çocuktu henüz. - Peki anneciğim, deyip çıktı evden. Koştu mescide. Efendimiz Eshabıyla sohbet ediyordu. Ebüdderda içeri girer girmez buyurdular ki: - Müslüman, bir sıkıntıya düştüğünde, bunu yalnız Rabbine arzeder, başkasından bir şey istemezse, Allahü teala ona kâfidir. Vazgeçti söylemekten! Ebüdderda bunu duyunca vazgeçti söylemekten. Eve dönünce sordu annesi: - Arzettin mi? - Hayır anne. - Neden yavrum? - Lüzum kalmadı. - Anlamadım. Ne diyorsun? Ebüdderda, Resulullahtan işittiğini nakletti annesine. - İşte bunun için söyleyemedim anne. Kadıncağız memnun olmuştu. - Aferin oğlum. İyi yapmışsın. Biz de sabrederiz. Ve sabrettiler. Sonra mı? Ebüdderda, o yerin en zengini oldu.