Öyle bir haslet ki...

"Celaleddin Tebrizî", Hindistan velilerindendir. Bir gün cemaatine, - Cömert olun, buyurdu. Cömertlik, öyle bir haslettir ki, insanın bütün kötü huylarını örter, göstermez. Sordular: - Ya hasislik hocam? - O da öyle bir huydur ki, bütün güzel yanlarını örter, göstermez. Biri söz aldı: - Efendim, geçen gün birinden bahsediyordum. "Bırak şu cimri adamı" dediler. "Kimseye iyiliği yok". Halbuki iyi birisiydi. Başka biri tasdik etti onu: - Evet evet. Ben de birini tanıyorum. İçki, kumar, her kötülük var adamda. Ama cömert. Herkes, "İyi insan"olarak biliyor kendisini. Bin defa şükredin! Bir gün de talebesine buyurdu ki: - Herkes bir şükür ediyorsa, biz bin kere şükretmeliyiz. Hatta sonsuz defa. Çocuklar; - Neden? diye sordular. Buyurdu ki: - İki sebepten. Birincisi, Allahü teala bize ehli sünnet âlimlerini tanıttı. Onların sayesinde "Dosdoğru bir iman"a kavuştuk ki, dünyada bundan büyük nimet olmaz. Sonra hayırlı iş - İkincisi ne hocam? - Hayırlı bir iş, buyurdu. Cenab-ı Hak hayırlı bir iş nasib etti bize. Dinimize hizmet ediyoruz. Bu da, kıymeti ölçülemeyecek kadar büyük bir nimettir. Amaa... - Aması ne hocam? - Nimet ne kadar büyükse, mes'uliyet de o kadar büyüktür. İnşallah Rabbimizin huzuruna kul hakkıyla gitmeyiz. - Kul hakkı mı dediniz? - Evet. Yarın ahirette, evlatlarımız, torunlarımız karşımıza geçip, "Bizimle niye ilgilenmediniz? Bize İslamiyeti neden öğretmediniz? Biz, sizin yüzünüzden Cehenneme gidiyoruz" derlerse ne cevap veririz?