"Ayrılıp gitsem mi?"

Kabr-i şerifi Konya-Ilgın'da bulunan "Dediği Sultan" hazretlerinin talebesinden biri, maddi sıkıntı çekiyordu. Gariban, bir gece evinde otururken bunu düşündü uzun uzun ve; "Böyle ne olacak?" dedi kendi kendine. "Burada ilim tahsil ediyoruz. İyi güzel de paramız yok. Acaba buradan ayrılıp bir san'ata mı girsem? Çalışır, para da kazanırım..." Tam o anda bir ses işitti dışarıdan. Kulak kabarttı, hocasının sesiydi bu. - Ahmeeet! diye sesleniyordu kendisine. Heyecanla fırladı dışarı. Ancak kimseyi göremedi. - "Allah Allah!" dedi. "Hiç kimse yok. Halbuki hocamın sesiydi bu". İyice meraklanmıştı "Acaba rüya mı görüyorum?" diye düşündü. Bu duygular içindeyken yine duydu aynı sesi. - Ahmeeet! Evet, hocası çağırıyordu kendisini. Heyecanla giyinip çıktı dışarı. Sesin geldiği yere doğru yürüdü. Fakat o da ne? O gittikçe ses daha geriden geliyordu. Gide gide hocasının evine geldi nihayet. Halbuki arada yedi sokak mesafe vardı. Tam kapıyı çalacaktı ki, kapı açıldı kendiliğinden. Mübarek zat; - Gel evladım!Seni ben çağırdım! buyurdu. İçeri girince, şefkatle bakıp, - Maddi sıkıntı içindesin değil mi? diye sordu. Genç büktü boynunu. - Evet hocam. Al şu parayı - Biliyorum evladım, deyip bir zarf uzattı kendisine ve - Al şu parayı, buyurdu. İhtiyaçlarına kullanırsın! Sonra kulağına eğilip, şefkatli bir sesle; - Evladım, sakın o düşündüğünü yapma olur mu!buyurdu. Ve ekledi: - Parayı her zaman kazanabilirsin. Ama ilmi her zaman öğrenemezsin. Dinini öğrenmek, para kazanmaktan önce gelir. Genç talebe hayli duygulanmıştı. - Peki Hocam! dedi. Elini öpüp döndü eve. Bir daha da ayrılmayı düşünmedi o dergahtan. E-mail: auyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29