Sahrada yağmur duası...

Yemen evliyasının büyüklerinden Ahmet bin İdris hazretleri zamanında bir sene müthiş bir kuraklık olmuştu o havalide. İnsanlar susuzluktan ıstıraba düşüp bu zata geldiler ve; - Efendim çok perişanız, diye dert yandılar. Büyük velî, üzüntü içinde; - Biliyorum kardeşlerim, buyurdu. - Artık takatimiz kalmadı bu susuzluğa hocam. - Evet ama ne yapabiliriz ki? - Hani bir dua etseniz de yağmur yağsa diyoruz. - Pekâlâ, buyurdu. Toplanın, sahraya çıkıyoruz. "Biz çok günahkârız" Ve bütün şehir halkı, kadın erkek, yaşlı genç, birlikte sahraya çıktılar. Kendisi yüksekçe bir yere çıkıp seslendi: - Ey insanlar! Hepiniz günahkâr olduğunuzu itiraf ediyor musunuz? Hep bir ağızdan bağırdılar: - Eveet. Biz çok günahkârız. Ama pişman olduk, tövbe ediyoruz. Bunun üzerine açtı ellerini, yalvardı: - Yâ Rabbî! Kur'an-ı kerimde, "Tövbe edenlerin duasını kabul ederim" buyuruyorsun. İşte biz günahlarımıza tövbe ettik. Bizi affet ve bize yağmur ihsan eyle! Daha duası bitmemişti ki, gök gürlemeye başladı. Ardından boşandı rahmet. Öyle ki, toprak da doydu suya, insanlar da. Üç şeye dikkat et! Bir gün de, nasihat isteyen bir gence buyurdu ki: - Üç şeye dikkat et evladım. Delikanlı, - Onlar nedir? diye sordu. Buyurdu ki: - Birincisi, paraya, mala mülke gönül bağlama! - İkincisi hocam? - İkincisi, öyle hayat sür ki, senin yüzünden kimse Cehenneme girmesin. - Nasıl yani hocam? Buyurdu ki: - Yani kimseye kötü örnek olma. Hiç kimse sana bakıp da İslamiyetten soğumasın. - Ya üçüncüsü? - Üçüncüsü de, yanına üzüntülü gelen, neş'eyle çıksın yanından. Kederli insanları ferahlandır. E-mail: auyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29