"Ruhumu secdede al!"

Bağdat evliyasının büyüklerinden Ahmet bin Ebül Verd hazretlerinin en büyük arzusu, namaz kıldığı esnada Rabbine kavuşmaktı. Onun için de; - Yâ Rabbî! Beni, senin razı olmadığın işleri yapmaktan muhafaza eyle. Ruhumu secdede al! diye dua ederdi her zaman. Yine bir gece... Sabaha kadar Kur'an-ı kerim okuyup bu mutad duasını yaptı mübarek. Sonra namaza durdu. Son secdeye gittiğinde kalkamadı bir daha. Secde normalden fazla sürünce hanımı merak etti. Yanına vardığında vefat etmiş olduğunu gördü. Duası kabul oldu Evet, secdede teslim etmişti ruhunu. Eh, ömrü boyunca buna kavuşmak istemiş ve "Yâ Rabbî! Ruhumu secdede al" diye yalvarmıştı. Ve kavuştu muradına. Nitekim büyükler buyurur ki: - Kim neyi isterse, cenab-ı Hak onu o şeye kavuşturur. Bu, böyledir her zaman. *** Bu zat, bir günkü sohbetinde; - Cennetin kapısı, büyüklerin kalbidir! buyurdu. Dinleyenler anlamadılar. - Nasıl yani hocam? Buyurdu ki: - Hani herhangi bir yere bir kapıdan girilir ya! - Evet hocam. - İşte Cennete girmek için de büyüklerin kalbine girmek lazım. - "Büyükler"den maksat kimlerdir hocam? - İnsanın annesidir, babasıdır. En mühimi de... - En mühimi de hocasıdır tabii. - Hocası mı? - Evet. Ona dinini öğreten, dünya ve ahiret saadetine sebep olan üstadıdır, rehberidir. - Peki bu büyük zatların kalbine nasıl girilir hocam? - Onlar tarafından sevilmekle. Hizmet edip dualarını almakla. Onların gönlüne giren, Cennetin kapısından girmiş olur. - Hikmeti ne acaba? - Çünkü Allahü teâlâ razıdır onlardan. Onların kalpleri ilahi nur ve feyzlerin kaynağıdır. O kalbe giren de mahrum kalmaz elbet. E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29