"Yolculuk zamanı yaklaştı!"

Mısır evliyasından Ebül Hasan Kûsî hazretlerinin orta yaşlı bir komşusu vardı. Bir gün, yolda karşılaştılar. Mübarek durup selam verdi: - Selamün aleyküm komşu! - Aleyküm selam hocam. - Eee yolculuk zamanı da yaklaştı artık. Adam pek bir şey anlamadı. - Ne yolculuğu hocam? - Ahiret yolculuğu. Sonsuz yolculuk. Ne demek istediğini anladıysa da şaka yapıyor zannetti bu defa da. - Aman hocam dur hele, daha genciz. Lakin mübarek çok ciddiydi. Şöyle bir baktı adama. - Ecel, genç ihtiyar tanır mı komşu? - Tanımaz elbet. Hazırlanmak lâzım - Öyleyse? Adam da ciddileşti mecburen. - Evet hocam çok haklısınız. Hazırlanmamız lazım. - Ha şöyle. Ama bir haftaya kadar bitmeli bu hazırlık. Eş dostla helallaşıp vasiyeti de yapmalı şimdiden. Adam ecelinin yaklaştığına iyice inanmıştı. Evine gelip vasiyetini yaptı. Eş dostla helallaştı. Tam bir hafta sonra da göç etti ahirete. ??? Biri de nasihat istedi bu zattan. Ona buyurdu ki: - Aile efradına karşı tatlı sözlü, güler yüzlü ol! Allahü tealanın emir ve yasaklarını öğret onlara. - Başüstüne hocam, başka? - Her halinde İslama uy! Çoluk çocuğunu da Cehennem ateşinden koru. - Başka hocam? - Allah dostlarının, evliya zatların hayat hikâyelerini oku. Çocuklarına da anlat! - Başka? - Hiç kimseyi gıybet etme! Gıybet yapanı da sustur! "Niyet çok mühim" Bir gün de sevdiklerine buyurdu ki: - Ahirette "Ne yaptın?" değil, "Ne niyetle yaptın?" diye sorulacak. Öyleyse işlerimizi "Niçin" yaptığımıza dikkat edelim. İnsanlar için mi yapıyoruz, Allah için mi? Sordular: - İnsanlar için yaptıysak hocam? - O zaman işimiz insanlara bırakılır. - Ya Allah için yaparsak? - Allah için yapanlar, kurtulur ahirette.