Kardeşin ölmedi, hayatta

Hindistan evliyasından "Ahmet bin Mevdud Çeştî" hazretlerinin talebesinden birine, "Kardeşin öldü" diye haber geldi köyünden. Çok üzülüp çıktı bu zatın huzuruna. - Hocam, kardeşim vefat etmiş. İzin verirseniz köye gidip cenazesinde bulunayım hiç olmazsa. Büyük Veli, gözlerini kapatıp birkaç saniye sonra açtı. - Kim söyledi kardeşinin öldüğünü? - Öyle haber geldi hocam. - Hayır, kardeşin ölmedi, hayatta. Talebe şaşırdı. - Hayatta mı? - Evet. Hem de çok yakınımızda. Onun kokusunu duyuyorum. ...Ve kapı çalındı Genç, sevincinden ne diyeceğini, ne yapacağını şaşırmıştı ki, kapı çalındı o anda. Açtıklarında o gencin kardeşi göründü eşikte. Mübarek, - İşte kardeşin! buyurdu. Bak, hayatta. Koştu delikanlı, sarıldı kardeşine. Hocasına olan bağlılığı bir kat daha arttı bu vesileyle. *** Bu zat bir gün buyurdu ki: - Emr-i marufta çok çile vardır. Ama sabretmek lazım. Allahın dinini yayanlar, nazik ve kibar olmalı, sıkıntılara sabretmelidirler. Dinleyenler sordu: - Ya sabretmezlerse? Buyurdu ki: - O zaman başarısız olurlar. Etraflarında kimse kalmaz. Allahü teala öyle buyuruyor çünkü. - Ne buyuruyor hocam? Sabırlı olmasaydın... - Efendimize hitaben, "Ey habibim, sen sabırlı olmasaydın, yumuşak davranmasaydın, etrafında kimse kalmazdı" buyuruyor. *** Bir gün de, - Hocam, Allah indinde en kıymetli kullar kimlerdir? diye sordular bu zata. Buyurdu ki: - Takva sahibi olanlardır. - Yani Allahtan korkanlar mı? - Evet. Kimin takvası çoksa, o daha kıymetlidir. - İnsan, ne ile değer kazanır peki? - Hizmet etmekle. Peygamberimiz de, "Bir topluluğun içinde en kıymetli olanı, onlara hizmet edendir" buyuruyor.