"Onu, şu köşeye koy!"

Yemen evliyasından Ahmet bin Ebu Bekr Ayderusî hazretleri, sohbetlerinde; - Mal sevgisi, Allaha olan sevginizi geçmesin, derdi sık sık. Bir gün, kendisine bir kese dolusu "altın" getirdiler. Elini sürmeden, - Şu köşeye koy!buyurdu. Adam keseyi bırakıp gitti. Ertesi gün bir fakir gelip dert yandı: - Hocam, maddi sıkıntı içindeyim. Ne olur, yardım edin. Ona, o köşeyi gösterip; - Şurada bir kese olacak. Onu al, buyurdu. Fakir, sevinçle oraya gittiyse de keseyi göremedi. "Elhamdülillah!" Geri gelip; - Orada öyle bir kese yoktur, diye arzetti. Mübarek zat; - Elhamdülillah! dedi. Adam tekrar baktığında gördü ve; - Varmış hocam, şimdi gördüm deyince, - Elhamdülillah! dedi yine. Fakir şaşırmıştı. - Efendim, "Yok" dediğim zaman da Elhamdülillah dediniz, "Var" dediğim zaman da. Hikmeti nedir acaba? Buyurdu ki: - Bizim için dünyalığın varlığı ile yokluğu birdir kardeşim. Gelince sevinmez, gidince üzülmeyiz. ??? Bir gün de sohbetinde; - Günah işlemeyin. Cenab-ı Hak günah olmayan şeylerle zevklenmeye izin vermiştir, buyurdu. - Nasıl? diye sordular. Buyurdu ki: - Mesela şarap haram ise de, ıhlamur, tarçın, süt, ayran, limonata ve daha nice içecekler helaldir. Üstelik daha lezzetli ve faydalıdırlar. "Kulluğa yakışır mı?" Şöyle devam etti: - Helal olan bu çeşitli şerbetleri bırakıp da haram olan şarabı içmek, Allaha karşı saygısızlık olmaz mı? - Tabii olur hocam. - Bu hareket, kulluğa yakışır mı? - Yakışmaz tabii ki. - Hem sonra haramlarda olan lezzetin aynısı mubahlarda da var, öyle değil mi? - Hem de fazlasıyla hocam. - En mühimi de nedir biliyor musunuz? - Nedir hocam? - Helal kullananları Allahü teâlâ sever. İnsanın işinden Rabbinin razı olması ve onu sevmesi ne büyük nimettir. Bir kul için bundan büyük zevk olur mu?