"Köyüme gideceğim"

Büyük velilerden Ebu Bekr Ayderusî hazretlerinin genç bir talebesi vardı. Zeki ve kabiliyetliydi. Bu genç, bir ara kötü arkadaşlara uyup ayrılmak istedi medreseden. Geldi bu maksatla bu zatın huzuruna. - Bir maruzatım var hocam. - Söyle evladım. - Ben köyüme dönmek istiyorum. Mübarek üzüldü. - Niçin evladım? - Köy işleri hocam. Malum, bu mevsimde tarla bahçe işleri artıyor. Aileme yardım etmem gerekiyor. Ancak büyük veli asıl maksadını biliyordu gencin. Hayır, gitme evladım! Bunun için izin vermedi. - Hayır, gitme köyüne! Genç, ısrar etti: - Mutlaka gitmem lazım hocam. - Hayır evladım, gitme! Üçüncü defa ısrar edince, - Sen bilirsin, buyurdu. Ve mırıldandı yavaşça: - Git gidebilirsen! Genç izin alamayınca izinsiz ayrılmaya karar verdi ve o sabah çıktı medreseden. Aklı sıra köyüne gidecekti. İki saat yol gittikten sonra bir de baktı ki, medresenin önüne gelmiş yine. Şaşırdı tabii. - "Allah Allah" dedi, "İki saat yol yürüdüm, yine geldim aynı yere. Galiba yolu şaşırdım". Tekrar yola koyuldu. İki saat yol yürüdükten sonra yine medrese önünde buldu kendisini. İyice şaşırdı. - "Rüya mı görüyorum?" dedi kendi kendine. Tekrar çıktı yola. Bir hayli yol gittiği halde, yine ayrılamadı medresenin etrafından. Hatasını anlamıştı!.. İşte o zaman anladı hatasını. Kendi kendine, - "Hocam gitmemi istemiyor. Onun için gidemiyorum" dedi. Tövbe edip geldi hocasının huzuruna. Mahcup ve başı yerdeydi. Büyük velî onu görünce gülümsedi. - Ne o evlat, gidemedin mi? Sessizce mırıldandı: - Göndermediniz hocam. - İyi ki gidemedin oğlum. - Neden hocam? - Çünkü ben istemiyordum gitmeni. Sarıldı hocasının ellerine. - Allah sizden razı olsun hocam. Ve özür dileyip, devam etti derslerine. Bir daha da düşünmedi ayrılmayı. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29