Doğru vasıta...

Horasan bölgesinde yetişen velilerden Ebu Bekr-i Ebherî hazretleri, bir gün bir dağın eteğinde oturmuş talebesiyle sohbet ediyordu. Derken namaz vakti geldi. Abdest almak için yakındaki çeşmeye gittiler. Ancak çeşme akmıyordu. Çocuklar heyecanlandı. - Hocam n'apacağız şimdi? - Telaş etmeyin. - Ama hocam namaz vakti geçiyor. Mübarek; - Haklısınız, buyurup ayağa kalktı. Sonra çeşmeye doğru dönerek, - Ey su! Allah'ın izniyle ak! diye nida etti. O anda çeşme akmaya başladı. Abdest alıp namazlarını kıldılar. "Biz aciz bir kuluz" Duadan sonra talebeler; - Hocam, akmayan suyu akıttınız! dediler. Buyurdu ki: - Hâşâ, biz aciz bir kuluz. - Ama hocam... - Evlatlarım, şu kâinatta olan her şey, Allahü teâlânın kudretiyle vukua gelmiyor mu? - Evet hocam. - Cenab-ı Hak kuvvet ve fırsat vermedikçe, kullar hiçbir şey yapabilirler mi? - Yapamazlar elbet. - Öyleyse bu suyu akıtan da Allahü tealadır. - Ya siz hocam? - Biz sadece dua ettik. Yaratmak Allaha mahsustur ancak. *** Bir gün de genç birisi sordu bu zata: - Hocam, Cennete gitmek isteyen bir kimse ne yapmalı? - Doğru vasıtaya binmeli. - Anlamadım hocam. Cennete gitmek isteyen! - Bak evladım, herhangi bir yere gitmek isteyen kimse ne yapar? - O yere giden bir vasıtaya biner. - Ya başka bir vasıtaya binerse? - O zaman istediği yere değil de, o vasıtanın gittiği yere gider. - Pekii, Kâbe'ye gitmek isteyen biri de, mesela Türkistan'a giden bir kervana katılırsa sonunda nereye varır? - Tabii ki Türkistan'a. - Yani Kâbe'ye varamaz değil mi? - Elbette. - İşte Cennete gitmek isteyenin de Cennete giden bir vasıtaya binmesi gerekir. - O hangi vasıtadır ki hocam? - Ehl-i sünnet vel cemaat. Bu, doğrudan Cennete giden tek vasıtasıdır.