İnsanları sevindirmek

İran'da yaşayan velilerden Ebu Bekr Tamistanî hazretleri, ömrü boyunca insanlara faydalı oldu. Sıkıntısını giderdi Müslümanların. Çünkü o, insanlara hizmeti ibadet biliyor, bu yolda hatırına bile getirmiyordu kendi menfaatini. Hanımı onun bu haline acıyıp sordu bir gün: - Efendi ne bu halin? - N'olmuş halime? - Ne bileyim, çok yoruyorsun kendini. - Evet ama Allah için yoruluyorum. - Kimin bir sıkıntısı olsa, sana koşuyor hemen. - İyi ya, kulları ferahlandırmak ibadettir hanım. - Ama çok yoruluyorsun. Kendine dinlenecek bir zaman ayırsan, diyorum. "Üzülme, dinleneceğim" - Üzülme hanım, dinleneceğim. - İyi de ömür bitti Efendi. Ne zaman dinleneceksin? Cevap üç kelimeydi: - İnşallah teneşir tahtasında. *** Bu zat, bir gün cemaatine buyurdu ki: - İnsan, genç iken şehvetinin esiridir, yaşlılıkta ise şöhretinin. Hedefi, maksadı Allah olmayan, Cehennem ve kabir azabından kurtulamaz. - Hocam, bir kitapta "Müminin her hali imtihandır" diye okudum. Gerçekten öyle midir? - Evet. Allahü teâlâ müminleri sık sık yoklar. - Nasıl? - Hastalık verir, para sıkıntısı verir, dert bela gönderir. - Bunlar imtihan için midir? - Evet. Bir mümine kırk gün içinde bir sıkıntı gelmiyorsa, onun durumu iyi değildir. - Öyle mi, neden? "Sevdiklerine gönderir" - Çünkü cenab-ı Hak, sevdiklerine gönderir bunları. - Göndermiyorsa? - Bu hal, o kimsenin gaflette olduğunu gösterir. *** Bir günkü sohbetinde de, - Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu. Dinleyenler şaşırdılar. - Soğuk Cehennem mi dediniz? - Evet. Kur'an-ı kerimde "Zemherir" diye geçiyor ki, soğuk Cehennemi bildiriyor işte. - Soğuğu çok şiddetli olmalı. - Elbette, bir an dayanılmaz. Cinniler, Cehennemin soğuk kısmına atılacak ahirette.