Dua almaya bakın!

Balıkesir velilerinden Muhyiddin-i Rumî hazretleri, bir günkü sohbetinde; - Dua almaya bakın! buyurduktan sonra şunu anlattı cemaatine: Büyüklerden biri, gençliğinde her gördüğü kimseden dua istermiş. Bir gün, yine bir esnaftan alışveriş yapıp ayrılmış. Ama unutmuş ondan dua istemeyi. Üç günlük yol gidince, hatırlayıp geri dönmüş. Esnaf onu görünce sormuş: - Hayrola arkadaş, malımda bir bozukluk mu var? - Hayır, beğendim malını. - Alış verişte bir hata mı oldu yoksa? - Hayır, her şey tamam. - Ee... niye geri döndün öyleyse? - Bir şeyi unuttum da! - Hayırdır, neyi unuttun? - Dua istemeyi. "Benden mi yoksa?" - Kimden, benden mi yoksa? - Evet, niye şaşırdın? - Arkadaş, ben cahilin biriyim. Benim duamdan ne olur ki? - Olsun, sen yine de dua et bana. Adamcağız, "Peki" deyip açmış ellerini, yalvarmış: - "Yâ Rabbî! Her ne ise ver bu kulunun muradını!" Meğer kalp gözünün açılmasını istermiş o genç. O anda açılmış kalp gözü. Bir dua ile kavuşmuş muradına. *** Bu zat, bir gün sevdiklerine; -Çocuklarınızla ilgilenin, buyurdu. Sordular: - Nasıl ilgilenelim hocam? - Kur'anı kerim okutun mesela. Ehli sünnet itikadını ve ilmihal bilgilerini öğretin. - Bunlar, anne babanın vazifesi, değil mi hocam? - Elbette. - Ya ihmal edersek? "Cehenneme giderler" - O zaman çocuğunuz Cehenneme gider. Ama sizi de beraber götürür! *** Bir gün de; - Hocam, âlim kime denir? diye sordular bu zata. Buyurdu ki: - Işığı ve karanlığı gören kimsedir. Dinleyenler pek bir şey anlamadılar. - Nasıl yani hocam? - Yani âlim, hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayırabilen kimsedir. - Özelliği nedir bu âlimlerin? - Kendinden önceki âlimlerden nakil yapar, kendi kafalarından hiçbir şey eklemezler. - Eklerse hocam? - Eklerse, ona âlim denmez. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29