"Bu genci bırakın!"

Kabr-i şerifi Nişabur'da bulunan Ebû Osman Magribî hazretleri devrinde bir genç, el açıp Allaha yalvardı bir gece: - Yâ Rabbî! Beni doğru yola iletecek bir mürşide kavuştur! Onun huzurunda dinimi öğrenip, sana ibadet edeyim! Ve yattı. O gece rüyasında kıyamet kopmuş, hesaplar görülüyordu. Bu gencin de günahları fazla geldiğinden, azap melekleri tutup Cehenneme götürüyorlardı ki, nur yüzlü bir ihtiyar peydah oldu ve meleklere; - Bu genci bırakın!dedi. O bizim talebemizdir. Bunun üzerine bıraktı melekler. Genç sevinip, kendisini kurtaran o zatın yüzüne dikkatle baktı. Beyaz sakallı, nur yüzlü ve çok sevimliydi. Duası kabul olmuştu Uyanıp, merak etti kendisini. Evet, duası kabul olmuş ve bir mürşit gösterilmişti kendisine. Ama kimdi bu zat? Ve ona nasıl kavuşacaktı? Derken çalındı kapısı. Açtığında bir ihtiyar gördü eşikte. Beyaz sakallı, nur yüzlü ve çok sevimliydi. Evet bu, rüyada gördüğü o mübarek zattı. O, mürşidini ararken, mürşidi onu bulmuştu bile. Elini öpüp talebesi olmakla şereflendi. *** Bu zat, nasihat isteyen bir gence buyurdu ki: - Evladım, dünya ve ahirette saadete kavuşmak, yalnız Muhammed aleyhisselama tâbi olmaya bağlıdır. Ona uyulmadıkça saadete kavuşulamaz. Sonra şöyle sordu ona: - Akıllı insan kimdir, biliyor musun? - Kimdir hocam? "Günahtan kaçınandır" - Ömrünü, Rabbimizin razı olduğu şeyleri yapmakla geçiren ve günahlardan kaçınandır. ??? Bir gün de sevdikleriyle sohbet ederken; - Herhangi bayağı bir kimse görecek olsa, insan çirkin bir işi yapabilir mi? diye sordu. - Yapamaz elbet, dediler. - Neden yapamaz? - Utanır çünkü. - Yani onun görmesini istemez değil mi? - Evet hocam, istemez. Buyurdu ki: - Allahü teâlâ da görüyor onu. Bu nasıl Müslümanlıktır ki, bir kulun görmesinden utanıyor da, Rabbinin görmesine o kadar ehemmiyet vermiyor? > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 Fax: (0 212) 454 38 29