Şu koçu tutup getirin!

Anadolu Velilerinden "Seyyit Gazi Dede", bir kaç talebesiyle bir yerde oturuyordu ki, önlerinden bir koyun sürüsü geçti. Büyük Velî, şöyle bir baktı sürüye. İçlerinden beyaz renkli, uzun boynuzlu, irice bir koça işaret ederek, talebelerine, - Şu koçu tutup getirin! buyurdu. İki genç fırladı hemen. Ve tutup getirdiler hayvanı. Seyyit Gazi hazretleri, - Kesin, pişirin! diye emretti bu defa. Talebeler şaşkın şaşkın birbirlerine bakıştılar. Herbiri, "Bu koç bize ait değil. Ama hocamız, onu kesip pişirmemizi emrediyor. Hikmeti nedir acaba?" diyorlardı içlerinden. Ama yine de emri yerine getirdiler. Sofralar kuruldu ve yemeye başladılar. Bereketli olsun! Ancak talebenin merakı devam ediyordu ki, az sonra yaşlıca bir köylü koşarak, nefes nefese gelip durdu büyük zatın önünde. - Bereketli olsun hocam. - Sağol baba. - Hocam, az önce buradan bir koyun sürüsü geçti mi? - Evet, geçti. - O sürü benimdir hocam. O sürünün içinde, beyaz renkli, uzun boynuzlu, iri bir koç vardı ki, onu size vermeyi nezr etmiştim. Kesip de talebenizle birlikte yemeniz için getirip arz edecektim zat-ı alinize. Ancak yetişemedim. Mübarek gülümsedi. - Üzülme baba, biz o işi hallettik bile. - Hallettiniz mi? Nasıl yani? - Şu sofrada yediğimiz et, o bize nezr ettiğin koçun etidir. - Öyle mi, bu o koç mu? - Evet baba. Nezrin yerine geldi. Çünkü biz o koçu kestik, pişirdik ve birlikte yiyoruz işte. Köylü de şaşırdı bu cevaba, talebeler de. Çocuklara dinini öğretin! Bir gün de nasihat istediler bu zattan. Buyurdu ki: - Her şeyden önce çocuklarınıza islâmiyeti öğretin. Namaz kılmanın önemini anlatın mutlaka. Küçükten namaza alıştırın. Dinleyenler, - Peki hocam, dediler. Çocuğun istikbali ne olacak? Seyyit Gazi hazretleri, - Okuyup bir iş ve meslek sahibi olması mı? diye sordu. - Evet, dediler. Çocukların istikballerini garantiye almamız gerekmez mi? Buyurdu ki: - Elbette o da gerekir. Ama asıl istikbali garantiye almak, herşeyden önce onların iyi bir müslüman olmalarıyla mümkündür.