Fevkalâde hayâ sahibiydi

Irak'ta yaşayan velilerden "Züfer bin Hüzeyl" hazretleri, bir gün Peygamber Efendimizden bahsederken; - Server-i kâinat Efendimiz fevkalade hayâ sahibiydi, buyurdu. Kimseyi kırmamaya özen gösterir, kimsenin kusurunu yüzüne vurmazdı. - Kusuru olanları söylemez miydi?dediler. - Söylerdi, ama kırmadan. - Nasıl yani? - Mesela Eshaptan birinin kusurunu görseler, onu asla yüzüne kaşı söylemez, onun da bulunduğu bir mecliste; "Bazıları şöyle şöyle yapıyor, siz öyle yapmayın!" buyururdu. O kimse hiç rencide olmadan yanlışını öğrenmiş olurdu böylece. O dünyaya gelince... Bir gün de bazı gençler; - Efendim, bize Peygamberimizin üstünlüklerinden bahseder misiniz,dediler. Şöyle anlattı: - Sevgili Peygamberimiz henüz doğmamıştı ki, şiddetli bir kıtlık yaşanıyordu Arabistan'da. Öyle ki, yeşil bir ot, yeşil bir yaprak görmeye hasretti insanlar. Vakta ki Resulullah dünyayı şereflendirdiler, kıtlık bitti. Bolluk ve berekete kavuştu bu yerler. - Başka var mı?dediler Şöyle anlattı bu defa: Yine Efendimiz müşriklerin şerrinden Medine'ye hicret edince, Mekke'de şiddetli bir kıtlık başgösterdi. Öyle oldu ki, halk kedi köpek yemeye başladılar. Bu sıkıntının sebebi belliydi. - Resulullaha yaptıkları eziyet mi? dediler. - Evet. Bunu kendileri de biliyorlardı. Çaresizlikten Ebu Süfyan'a gidip yalvardılar: - Ne olur git hemen, Muhammed-ül emine rica et. Dua etsin de kurtulalım şu afetten. Ebu Süfyan koştu hemen Medine'ye ve rica etti: - Yâ Muhammed! Ne olur dua et de şu kıtlık belası kalksın üzerimizden. Dinleyenler merak etmişti. - Efendimiz kabul ettiler mi hocam? - Evet. Merhamet edip, dua buyurdular. Kısa zamanda yağmurlar yağdı. Ve halk bolluğa kavuştu Mekke'de. Halbuki o müşrikler etmediklerini bırakmamışlardı kendisine. ------ E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com