Mümine bakmak ibadettir

İstanbul'da medfun bulunan Mehmed Emin Tokâdî hazretleri, bir gün sevdikleriyle bir araya geldiğinde; - Bir mümin, bir mümin kardeşinin yüzüne baksa, hiçbir şey konuşmasa bile sevap kazanır, buyurdu. Şimdi ben size bakıyorum, siz de bana bakın. Hepimiz sevap kazanalım. Ve ilave etti: - Çünkü müminin yüzüne bakmak ibadettir. Hele "Sevgi" ve "Muhabbet"le bakılırsa daha büyük ibadet olur. Şöyle devam etti: - Mahşer günü, birtakım insanlar Arş'ın altında gölgelenirler. Onlar için azap korkusu yoktur. Diğer ümmetler onları görünce, meleklere sorarlar: - Bunlar Peygamber midir? - Hayır. - Evliyâ mıdır? - Hayır. - Peki kimdir bunlar? - Onlar ne Peygamberdir, ne de evliyâ. Onlar, âhir zamanda gelen bir ümmettir. - Pekii ne hususiyeti var ki onların? - Onlar, birbirlerini "Allah için" severler. En mühim iş? Bir gün de sohbetinde; - Bu dünya fani ve aldatıcıdır, buyurdu. Geçici zevklerine kapılmayın. Bunlar çabuk biter ve acı bırakır arkasında. - Pekii ne yapalım? dediler. - Yapılacak en mühim iş, îman ve îtikadı "Ehl-i sünnet"e göre düzeltmektir. Çünkü îman doğru olmazsa, kurtuluş olamaz. Ama bu kâfi değil. - Başka ne lazım efendim? - Bütün hareketleri İslâmiyete uydurmak, yâni "Salih amel" yapmak lazımdır. - Bu amellerin en mühimi? - Beş vakit namazdır. Namaz kılmak, kadın erkek her Müslümana farzdır ve mutlaka kılmalıdır. - Hiç özrü yok mu hocam? - Üç halde kazaya kalabilir. Birincisi "Uyumak", ikincisi "Unutmak"tır. - Ya üçüncüsü efendim? - Üçüncüsü de "Ölmek"tir. Ne demek istediğimi anladınız değil mi? - Evet hocam çok iyi anladık. Yâni "Yaşıyorsak, kılacağız" demek istiyorsunuz.