Müslüman "örnek insan"dır

Kudüs'te medfun olan "İbrahim bin Ali" hazretleri, bir gün sevdiklerine; - Kardeşlerim, "örnek insan" olmaya bakın, buyurdu. - Örnek insan kimdir? dediler. - Eshâb-ı kiramdır, İslâm âlimleridir. Onlar gibi olmaya çalışın. En kötü kimse, insanlara göre şekillenen kişidir. - Nasıl yâni efendim? - Şöyle ki, bu gibiler, insanlara göre tavır alır, Alah'ın rızasını düşünmezler. Halbuki "Müslüman", her yerde Müslümandır. "Altın", her yerde altın olduğu gibi. Ve sordu onlara: - Altın, kâfirin elinde de altındır, Müslümanın elinde de, öyle değil mi? - Evet efendim. - İşte Müslüman da "hava" ve "su" gibidir. Onsuz yaşanmaz. Şöyle devam etti: - Müslüman sevilir. Hattâ âşık olunur ona. Çünkü onun maksadı dünya değil, "âhiret"tir. Âhirete döndürmüştür yüzünü. O, Müslüman olanlardan herkesi sever. Yalnız bir kimseyi sevmez. - Kimi sevmez hocam? - Kendisini. Kendini sevmediği içindir ki herkes onu çok sever. Şöyle bitirdi: - Hakiki Müslüman, herkes tarafından sevilen insandır. Bilmek, yapmak içindir Bir gün de sohbetinde; - Cenab-ı Hak bizleri boş lâftan kurtarıp, hayırlı işler yapmayı nasib eylesin, buyurdu. İlim, amel etmek içindir. Hak teâlâ, hepimizi "amelsiz ilim"den, işe yaramayan bilgilerden korusun. Şöyle devam etti: - Bu dünya âhiretin tarlasıdır kardeşlerim. Burada tohum ekmeliyiz. - Ne tohumu? dediler. - İyi iş ve ibadet. Burada "hayırlı iş" yapılırsa, yarın mükâfatına kavuşulur. Ancak bir şartla. - O hangi şart hocam? - Usulüne uygun yapmak. Yâni ibadetleri emredildiği gibi yapmalıyız. Onun için de bilmemiz lâzım. İslâmiyet, "bilmek dîni"dir. Bilmeden Müslümanlık olmaz. Şöyle bitirdi: - İslâmiyeti öğrenmek, kadın erkek her Müslümana farz-ı ayndır.