Her kötülük, nefisten gelir

İstanbul'da yaşayan büyük velî "Muhammed Kumul Efendi", bir gün birkaç talebesine; - Evlatlarım, bir mümin, kötü huylardan sıyrılıp, iyi huylarla bezenirse, halinde önemli değişiklikler olur, buyurdu. - Nasıl mesela? dediler. - Mesela kimsenin ayıp ve kusurunu görmez olur. Aksine hep iyi taraflarını görür. Onlara karşı kalbinde bulunan haset ve kıskançlık gibi duygular, şefkat ve merhamete dönüşür. Ve ekledi: - Kin ve düşmanlık yerine, nasihat etmek ve iyilik yapmak duyguları hasıl olur. Hayat, hayaldir Sohbetine devamla; - Evlatlarım, bu hayat hayaldir, buyurdu. Dün geçti. Yarın belli değil. Öyleyse bugünün kıymetini iyi bilin. Ve ekledi: - Aksi halde "Sonra yaparım diyen, helak oldu" hadîs-i şerîfine dahil olursunuz. Sordular: - Başka tavsiyeniz hocam? - Kendiniz hakkında; "İnşallah falancaya rastlamam" veya "Filancaya işim düşmektense, kalsın" dedirtmeyin. Böyle olan kimse, mahvolmuştur. Şöyle bitirdi: - Bir kimse, herhangi bir ahbabının, bir arkadaşının yanına herhangi bir iş için rahat gidemiyorsa, o arkadaşın sonundan korkulur. Niçin ağlıyorsun? Ve "son nefes" korkusundan bahsederken şunu anlattı gençlere: Eshâb-ı kiramın büyüklerinden "Amr ibni Âs" hazretleri bir gün ağlıyordu. Sordular: - Niçin ağlıyorsunuz? - Peygamber Efendimizi görmeden önce ölseydim, "sonsuz Cehennem"e gidecektim, buyurdu. Ve ekledi: - Onu görüp îmanla şereflendim elhamdülillah. Onun önünde düşmana karşı çarpışırken ölseydim, "sonsuz Cennet"e gidecektim. Sonra derin bir nefes aldı. - Amaa şimdi sonumun ne olacağını bilmiyorum. Nasıl ağlamayayım?.. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com