Eşyalarla birlikte yere yıkıldı

"Merkez Efendi", Osmânlılar devrinde yetişen bir velîdir. Adı "Mûsâ" ise de, bu ismiyle bilinir. Küçük yaşta başlar ilim tahsîline. Aklı, fikri, zekâsı, ilme karşı hevesi öyle çoktur ki, Şaşırtır herkesi. Vaktâ ki tahsilini eder tamam. "Sümbül Sinân" ismini duyar o zaman. Aldırmaz ama. Zîra bazı dedikodular duymuştur hakkında. Bu bakımdan itibar eylemez pek. Ama o gece, rüyasına girer mübarek. Şöyle ki; Rüyasında kapısı çalınır birden. Görür ki, gelen Sümbül Sinan'dır. Açmaz hemen. Zira istemez içeri girmesini. Yığar kapı arkasına eşyâsının hepsini. Yetmez, kendi de çıkıp oturur üzerine. Ama fayda etmez. Zira "Sümbül Efendi" kapıyı açar yine. Vee, Merkez Efendi eşyâlarla birlikte, yerde buldu kendini. Uyanıp, anlar hata ettiğini. Sabahı zor bekler. Ve erkenden çıkar evden. "Sümbül Sinân" hazretlerine gider hemen. Mübarek, o esnada kürsüde vaaz etmektedir. O da içeri girip, kürsüsünün tam arkasına çömelir. Güya Ona görünmeden. Ama o görmüştür kendisini. Zira bekliyordur gelmesini. Bir surenin tefsirini yapmaktadır o ara. Nihayet tefsîr biter. -Bu tefsiri hepiniz anladınız, der. Ve ekler: -Merkez Efendi de anladı bu sefer. Sonra daha yüksek mânâlar vererek devam eder. Ama anlamamıştır cemâat bu bahsi pek. "Sümbül Sinân", dersine yine ara vererek, Buyurur ki: -Bunu anlayanınız olmadı. Ve ekler: -Hoş, Merkez Efendi de anlamadı. Evet. Merkez Efendi almıştır alacağını. Düşünür ki: "O rüyâ doğru çıktı vallahi. Girdi gönül evime, ben istemesem dahî." > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com