Kimseye söyliyemiyordu

A -
A +

Vaktiyle İstanbulda devlet ricalinden biri, evine âlimlerden birkaçını çağırmış dînî sohbet ediyorlardı ki, sordu onlara: - Günümüzde kalb gözü açık bir Velî var mıdır acaba? - Var, dediler. Ne yapacaksınız? - Bir derdim var da. Ondan çare soracağım. - Neymiş derdiniz? - Gizlidir. Herkese söyliyemem. Var mı öyle biri? - Var. Ahmed-i Kuddûsî hazretleri. Niğde'nin Bor kazasında yaşar kendisi. - Peki, dedi. Ve hemen bir mektup yazıp davet etti bu Velî'yi İstanbul'a. Kuddûsî hazretleri, davete icabet edip geldi bir gün, çaldı kapıyı. Adam, yine bazı âlimlerle sohbet ediyordu ki mübarek girdi içeri. Oturdu bir köşeye. Onu tanımadılar. Bir ara ev sahibi döndü bu zâta. - Hoş geldiniz efendim. - Hoş bulduk. - Üstâdım! Siz de bir şeyler buyursaydınız. İstifade ederdik. - Ben dinlemeyi severim. Ama madem arzu ettiniz. Size bir vak'a anlatayım. - Seviniriz hocam. - Geçen gece, birisi Saray-Burnu'nda geziniyordu ki, "Güzel bir hanım" gelip bindi bir sandala. Adam heyecanlandı. - Evet hocam, - Kadın, fena cezbetmişti kendisini. Hemen başka sandalla tâkip etti izini. "Kadın" Üsküdar'da sâhile çıkınca, o da inip gitti peşinden. - Evet hocam, sonra? - Hanım, girdi bir köşkten içeri. O kimse meyus halde döndü geri. Ama onu bir an unutamıyor. Utancından kimseye de anlatamıyor. Şimdi bu dertten kurtulmaya çare arıyor. Sözün burasında kalktı adam. Diğer misafirleri yolcu edip geldi. - Hocam, bu anlattığınız kimse benim, dedi. Başımdan geçenleri anlattınız. Ve beni rahatlattınız. Çünkü o kadını unuttum tamamen. Sayenizde kurtuldum bu dertten. Ve sordu nihayet: - Sahi siz kimsiniz? - Bana, "Borlu Kuddûsî" derler. Ellerine sarıldı hemen. - Gerçek Velîymişsiniz. > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.