"İnsan, aceleci halkolundu"

Anadolu velîlerinden "Cerrahzâde Muslihiddîn Efendi", bir gün şunu anlattı sevdiklerine: Âdem aleyhisselamın topraktan yapılan bedenine ruh verilince, ruh ilkin "Dimâğ"a tesir edip, önce o hayat buldu. Sonra el, kol ve bacağına yayıldı. Her nereye gittiyse, o yer canlandı. "Göz"üne ulaşınca görmeye başladı. Ve önce Arş-ı âlâya baktı. "Lâ ilâhe illâllah, Muhammed Resûlullah" yazısını görünce; - Yâ ilâhî! Muhammed kim ola ki, onun ismini kendi isminle yan yana yazmışsın? diye sordu. Hak teâlâ; - Evlâdından biridir, buyurdu. O'ndan daha mükerrem bir kimse yaratmadım. Henüz ayaklarına can gelmemişti ki doğrulup ayağa kalkmak istedi. Bu yüzden Hak teâlâ; - İnsan, çok aceleci halk oldu, buyurdu Kur'ânda. Rûhunu bedenine vermemişti ki; - Ey melekler! Âdem'e karşı secde ediniz! diye emreyledi. Bu emir üzerine cümle melekler secdeye kapandılar. Bir kişi müstesna. "İblîs". Yâni "Şeytan". O, kibrinden dolayı secde etmemişti. Melekler, "Beşyüz sene"lik secdeden başlarını kaldırınca, onun secde etmediğini gördüler. Emre uyduklarından dolayı hamdedip, şükür için bir daha secdeye kapandılar. Namazdaki iki secde buradan geliyor. Hak teâlâ İblîs'e sordu: - Ey mel'ûn! Sen niçin secde etmedin? - Ben ondan hayırlıyım, dedi. Beni "Ateş"ten yarattın, onu ise "Toprak"tan. Ve Hak teâlâya arz edip; - Bana, kıyâmet gününe kadar mühlet ver, dedi. Hak teâlâ mühlet verdi ona. O zaman; - Öyleyse, kullarının yoluna oturacağım. Harâmları onlara güzel gösterip yollarından saptıracağım, dedi. Ve ilâve etti: - Hâlis kulların hâriç, elimizden kurtulan bir kimse bulunmaz hiç... > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com