İhlâslı olmak için

"Seyyid Muhammed Sâlih", çok büyük bir velîydi. Sohbeti, dinleyene pek çok fâideliydi. O, bir gün buyurdu ki: (Bu din, "İlim" dînidir. İlim de, ehli sünnet âlimden öğrenilir. "Âlim" ona denir ki, âmildir ilmi ile. Değilse, âlim denmez çok şeyler bilse bile. İlmiyle âmil olan bir âlim yoksa eğer, Onların kitâbını okumak îcâb eder. Lâkin yalnız "İlim"le kurtulamaz bir kişi. Eğer "Amel" etmezse, mahşerde zordur işi. İlim, amelden sonra, lâzımdır bir de "İhlâs". Bunsuz da azâblardan kurtuluş mümkün olmaz. "Şeytân" da âlim idi, çok şeyi biliyordu. İhlâsı olmayınca, huzûrdan tard olundu. "Bel'âm-ı Bâûrâ" da, âlimdi daha önce. Îmânsız gitti lâkin ihlâsı kaybedince. "İhlâs" şu demektir ki, her amelin, her işin, Yapılması demektir sâdece "Allah için". "Kullar beğensin" diye yapılırsa eğer ki, Hak teâlâ o işi beğenmez elbette ki. Bir gün de buyurdu ki: ("İhlâs"ı elde etmek, İhlâslı kimselerin yanında kolaydır pek. Böyle kâmil bir zâta muhabbet ve hüsnü zan, Edenin de, "ihlâs"a ermesi olur âsân. Zîrâ bu büyüklere, varsa sevgi, muhabbet, Kendiliğinden gelir, ona yardım ve himmet.) Yine O buyurdu ki: (Mütevâzı olunuz. Muvaffak olmak için, çok mühimdir bu husus. "Tevâzû" göstereni, yükseltir Hak teâlâ. O tevâzû ettikçe, yükselir daha âlâ. Aksine, "Kibirli"yi alçaltır cenâb-ı Hak. O da büyüklendikçe, küçük görür onu halk. Hele mahşer gününde, gurur ve kibirliler, Ayak altında kalıp, çok hakâret görürler. Kolay gidiliyorsa bir kimsenin yanına, Mütevâzı kimsedir, müjdeler olsun ona. Eğer kaçılıyorsa yanından bir kişinin, Büyük bir felâkettir bu hâli onun için. Müslümân, güler yüzlü, tatlı dilli olur hep. Ona süs ve zînettir tevâzû, hayâ, edep.) E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com