"O dertli benim!"

"Kuddûsî hazretleri" yaşarken Niğde-Bor'da, Makâm sâhibi biri, o anda İstanbul'da, Evinde otururken sevdikleri ile hep, Sordu ki: (Bu zamanın, velîsi kimdir acep? Onunla bir hususta görüşmek istiyordum. Zîrâ bir sıkıntım var, çâre bulsa diyordum.) Dediler ki: (Bu kişi Ahmed-i Kuddûsî'dir. Bu zât, Bor'da yaşar ve zamanın velîsidir.) Hemen dâvet ettiler bu zâtı İstanbul'a. O dahî bu dâvetle, aynı gün düştü yola. İstanbul'a varınca "Kuddûsî" hazretleri, Mahallî kıyâfetle, gelip girdi içeri. O makâm sâhibinin yanındaki âlimler, Ona yukardan bakıp iltifat etmediler. Ve lâkin ev sahibi dedi ki: (Ey efendim! Bir şeyler söyleyin de istifâde edelim.) Buyurdu ki; (Ben yalnız, dinlemeyi severim. Konuşmak husûsunda sizden hayâ ederim. Ve lâkin bir vak'ayı nakledeyim sâdece. Biri, Saray-Burnu'nda geziyorken bir gece, "Güzel bir hanım" gelip, sandala bindi, ama, O bunu görür görmez âşık oldu hanıma. Vaktâ ki "Kadın" çıktı Üsküdar'da sâhile, O da indi peşinden, yetişmek gâyesiyle. Hanım, köşkten içeri atınca adımını, Bir daha göremedi o artık bu kadını. Lâkin unutamıyor onu hiçbir an bile. Hattâ yanıyor kalbi, onun muhabbetiyle. Şimdi de, utancından kimseye diyemiyor. Bu derdime bir dermân, bir çâre bulsam diyor.) Sözünü bitirince "Kuddûsî hazretleri", Ev sâhibi, gönderdi diğer misâfirleri. Geri gelip dedi ki: (O kimse işte bendim. Başımdan geçenleri anlattınız efendim. Ama sizin sözünüz bitince baktım hemen, O kadının sevgisi çıkıp gitti kalbimden. Sizi, bu maksat ile çağırmıştım evime. Çok şükür teşrîfiniz çâre oldu derdime.) Sonra da bu "velî"ye, bol bol ihsân ederek, Hürmetle uğurladı, duâlar eyleyerek. ------ E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com