Üç yaşındaki evlada acıyorum

Ona bir bahane ile yaklaşmak istiyordum. Onu başkalarından ayıran bir cazibe vardı. Onu çözmeliydim. Yardım etmeli, olmazsa teselli etmeliydim. Çünkü geçmişte de beni çok teselli eden olmuştu. Saflık işte... Açıkçası biraz da acımıştım. Meğer sonra anladım ki aslında o beni uzaktan uzağa takip ediyormuş. Benimle konuşma fırsatı kolluyormuş. Benim haberim yok. Ben kendisiyle konuşmak isteyince de fırsat yakalanmış, laf dönüp dolaşıp onun istediği kıvama gelmişti. Daha doğrusu o getirmişti. Dünyadan uzaklaşmak, Ahiret'e hazırlanmak. Mesai arkadaşımla konuşmamızın teması buydu. Bu arkadaşın sözleri o kadar etkileyiciydi ki onu Dünya, kendimi de onun uydusu Ay gibi hissetmeye başlamıştım. Tavsiye ettiği eserler, tavsiye ettiği âlimler ve tavsiye ettiği yazılar ne kadar doğru ne kadar güzel bilgilerdi. Lakin bir zaman sonra evde sıkıntı baş gösterdi. Bendeki bu değişmeler eşimi rahatsız etmeye başladı. Tekrar eski ben olmamı istiyordu. Ben ise onun da benim gibi olmasını istiyordum. Lakin galiba iletişim bilgimiz yetersiz kalıyordu. Galiba benim bu hale gelmeme sabredenler kadar ben sabırlı olamıyordum. Beni uzaktan çözmüş saf Anadolu çocuğu olduğumu anlayıp bana yakınlaşmış biri gibi değerlendirmiştim eşimi. Biraz da öfke karışınca işin içine iş nefrete kadar gidebiliyor. Çocuğumun geleceği için keşke çözüme tek başıma uğraşmasaydım. Bir bilene sorsaydım. Kendi kendime çıkış yolu bulamadım. İkna da edemedim. Haklılığımı anlatamadım. Öyle olunca da karşımdaki benden daha da uzaklaştı. Nefrete dönüştü. İş iftiraya kadar vardı. Böylece huzurlu bir hayat söz konusu iken demek ki yaşayacaklarımız varmış ki konu aile içi kavgaya dönüştü. Çıkış yolu bulamadığım için çaresiz olduğumu düşünerek sessizce ve ceketimi alıp evden ayrıldım. Bir otele yerleştim. Üç yaşına gelmiş yavrum, kim bilir nasıl üzülmüştü ardımdan. "Ayrılmaktan başka çare yok" diyordum. Bu iletişimsizlik sonucu çocuğumuz ana babasının yıktığı yuvanın altında kaldı. Velayeti annede kalacak şekilde ayrıldık. Tam bir sene mesai çıkışlarında sokaklarda dolaştım. Demek ki hakkımızda hayırlısı böyleymiş. Yeni bir evlilik varmış. Bu evlilik bu defa benim gibi düşünen ve yaşayan biriyle olduğu için şu an ailemle huzurlu ve mutluyum. Benden uzakta yetişen oğluma ve annesine ise hiç olmazsa benim anlatamadığım hakikatleri anlaması ve oğluma anlatması için dua ediyor, sizlerden de dua bekliyorum. Rumuz: "Niyet" > Yazışma adresi: Türkiye Gazetesi İhlas Medya Plaza 29 Ekim Caddesi, 34197 Yenibosna/İstanbul Faks: (0212) 454 31 00