Şöhretin afeti

Özel televizyonlar; yayına başladığı ilk yıllarda ellerinde yeni bir yapım olmadığından her akşam Şaban filmleri oynatıyordu. Yeni bir şey üreterek yüksek reyting alabilmenin zorluğunu bilen tv patronları yeşilçam arşivinden adeta kilo ile filmler alıp yayınlıyordu... Şaban filmini yüz defa yayınlayan kanal yine birinci oluyordu... Yapımcı firma köşeyi dönüyor ama Kemal Sunal ailesine bir kuruş dahi ödenmiyordu. Sonunda aile yargıya başvurdu... Yargı geçen hafta bir karara vardı; -Ailesine para ödenecek! Adalet yerini buldu ama Şaban filmlerini oynatan televizyon kanalı da kalmadı. 'Geciken adalet, adalet değildir' sözünü bir kez daha hatırladık ama sadece gülebildik... * Ne gariptir ki; adalet, emek, hak kelimeleri en çok bu ülkede telaffuz ediliyor... Bu ülkedeki 'sendikaların' sadece velveleden ibaret eylemleri siyasetin ötesine hiç geçemedi... Bütün filmlerinde sömürgeciliğin farklı yüzlerine ait portrelerin komedisini oynayan Kemal Sunal da hırsızlıklara yenik düşerek öldü... Bu ülkede sendikalar yıllarca eylemler, yürüyüşler yaparak; işçi hakları vs diye bağırıp çağırdı ama diğer yandan işçilerin ekmek tekneleri olan fabrikaları da yakıp yıktırdı... İşin edebiyatını yapanlar ise sloganlardaki tezata yenik düştü... Cemil Meriç'in sözündeki tezat gibi; -Mahkemede Marksist olduğumu haykırdığım zaman bir tek işçinin dahi elini sıkmış değildim! * Atilla İlhan ile bir defasında Türk sol hareketleri üzerine sohbet ediyorduk... Demişti ki; -Bizim solcular hiçbir zaman Rus solcusu olmamışlardır, daima Fransız solcusu olmuşlardır... Yani aristokrat hayatların esiridirler... Yani; lüks yaşamaya bayılırlar... Meyhanelerde vatan kurtarmayı da çok severler... Ayılınca da doların peşinde koşarlar... Bir Amerikan filminde oynayan oyuncu ölene kadar ihya oluyor efsanesi anlatılırdı... Son on yılda dünya basınına yansıyan ABD'li ünlülerin sokaklara düşmüş hallerine dair haberler efsaneyi yalanlıyordu... Kimi alkol, kimi uyuşturucu ve kimileri de kumar illetinden dolayı herşeylerini kaybetmiş... Şöhretin afetine yenik düşmüşler... Peki kim kazanıyor? O afeti kazanca çeviren patronlardır... Oynayanların değil, oynatanların daha önemli kişiler olduklarının anlaşıldığı gün oynayan ve seyredenlerin aklı başına gelmiş olacak!