Merhum, malum ve ekonomi -2-

Hükümetin ustalık manifestosu, Türkiye'nin üç köklü derdini (Kürt meselesi, kronik cari açık, enerji bağımlılığı) çözmek iddiası üzerinde yükseldi. Büyük risk alarak önemli olaylara omuz vermek ve açıkça tarafı olmak gerekiyordu. Önce ayak bağı olabilecek üst düzey güvenlik bürokrasisi tasfiye edildi. Ergenekon davaları başladı. Sonra yüzler ABD'ye döndü. Orada da sular çalkantılıydı. İki önemli güç çatışıyordu. İlki kendilerini Siyonist-Hıristiyan olarak gören Neo-Con, diğeri ise Beyaz-Anglosakson-Protestan, kısaca WASP. Neo-Con, Bush gibi bir adamı vitrine koyup Ortadoğu'yu yağmalamıştı. Şimdi Obama etrafında duran WASP ise Amerika'yı Clinton dönemine benzer bir politik çizgiye doğru itiyordu. 2011 yılı başlarında yeni kartlar yayıldı masaya. İttifaklar şekillendi. Bir tarafta Neo-Con, İsrail ve İngilizler (Oslo görüşmelerinin moderatörü olan ve sızdıran beyefendiler) Diğer yanda WASP, Türkiye ve Müslüman kardeşler yani Mısır. Suriye tuzağına düşmeyen Türk hükümeti bütün dünyaya şu mesajı verdi. "Kronik problemlerimi çözemiyorum. Çünkü çözmeme müsaade etmiyorsunuz. O halde Ortadoğu'da yepyeni bir düzenin takipçisi olacağım" Mesajın etkisini arttırmak üzere Birleşmiş Milletlerin kapısını tekmelemeye ve İsrail aleyhinde yoğun propaganda faaliyetine girişti. Enerji nakil haritalarının değişmesi ve fiyat oluşturan finans piyasalarının ağırlık merkezlerinin kayma ihtimalini görenler başından beri alarm durumundaydı. ABD seçim sonucunun Türkiye-Mısır- WASP ittifakına yol verebileceği sinyalini alan İsrail önce Gazze'ye saldırdı. Sonra da İran'a saldırabilirim tavrı içine girdi. İkinci blöfü kimse görmedi. Saflar hızla netleşiyor. Londra'dan yediği finans ve enerji kazıklarını saymaktan bıkan WASP yönetimindeki ABD için Türkiye ve Mısır üzerinden tedarik yapmak daha cazip görünüyor. Özal'ın o gün yapamadığı hamleyi bu hükümet şimdi deniyor. Yakında Kürtlerle omuz omuza verirsek şaşırmayın.