Kulelerin gölgesinde

Bir düşünür demiş ki; "Kapitalist olun, sosyalist olun, yalnız yalancı olmayın! Cemil Meriç bu söze bir cümle ilave etmiş; -Biz sadece yalancıyız! Kitap, gazete okumuyoruz... Sorulduğunda ise çok okuduğumuzdan bahsediyoruz... Oysa, sadece seyrediyoruz... Film, dizi, maç seyretmekten yorulmayan bizler artık her olayın seyircisi durumundayız... Kavgaların ve savaşların dahi seyircisi olabiliyoruz... Öğrenmenin çok uzaklarında geziniyoruz... Bilmeden fikir sahibi olabiliyoruz... Ve savunucuları arasında kendimize yer bulmaya çalışıyoruz... Kendine dahi yalan söylemeyi başarabilmişlerin arasında; günler, aylar ve yıllar günlük siyasetin telaşında tüketiliyor... * Varsa, yoksa günlük siyaset; Başbakan böyle demiş... Kılıçdaroğlu şöyle demiş... Bahçeli bir şey dememiş... Halkımızın siyasi analizleri siyasetçilerin demeçlerini tekrarlamaktan ibaret... Bir imam dahi halkın bu durumuna itiraz ediyor ve hutbede diyor ki; "Namazı kılıp çıkıyoruz, caminin avlusunda başlıyor siyaset... Bana soruyorlar, hocam filan falan siyasiler böyle demiş... Siz ne diyorsunuz? Yani her gün bir hadis-i şerif öğrenseniz bir yılda 365 hadis-i şerif eder... Üç dua ile namaz kılıyorsunuz, ama bütün siyasilerin sözlerini ezberleyebiliyorsunuz..." * Sabahtan akşama kadar hemen herkes ayrıcalık elde etme peşinde koşturuyor... Daha iyi yaşamak denilince sadece lüks yaşamak akla geliyor... Cemil Meriç kabahatin büyük kısmının öğretenlere ait olduğunu ısrarla vurgulayarak diyor ki; -Bu ülkenin tapu senetleri kanla yazıldı. Kuruluş çağının Osmanoğulları at sırtında yaşadılar. Sonra saray bir uçurum oldu. Ülkenin bütün kaynaklarını yutan bir uçurum. İmparatorluklar bir hamlede çökmez. Parça parça, duvar duvar, taş taş yıkılır... Bu gerçek göz ardı ediliyor... Yıkılışların öyküsü de böyle başlıyor işte... Kendi kulelerinin gölgesinde kendine yalanlar söyleyerek gün tüketenler, ötelerin ötesine hazırlanmayı unutuyor...