Telefon rehberindeki ölüler

Cep telefonlarınızdaki kayıtları zaman zaman gözden geçirdiğiniz oluyor mu?

Yüzlerce kayıt..

Kimileri yıllarca tanıştığınız insanlar..

Kimi akrabanız..Kimi iş için numarasını kaydettikleriniz..

Bunlardan kimiyle günde birkaç defa, kimiyle üç beş ayda bir defa görüşürsünüz.

Bir de sizde kaydı olup da ölen insanlar vardır.

Ben rehberi tararken sıra ölenlere gelince, önce silmek lazım, bu öldü diye düşünüyorum.

Sonra filmi başa sarıp, "ne zaman tanışmıştık, ne zaman ölmüştü, kaç yıl olmuş, en son ne zaman görüşmüştük, ne demişti, ne demiştim"e dalıp gidiyorum.

Silmeye kıyamıyorum.

Silersem ayıp ederim, bu kadar yılın hatırasını çiğnerim zannediyorum.

Telefonlar çıkalı kaç yıl oldu?

İlk yıllar rehberi tararken bir iki ölü olurdu.

Sonra üç, dört, beş, altı..uzayıp gitti.

Bizim nesil bu telefonlarla 30 yaşında tanıştı. Yeniler, 10-12 yaşında cep telefonu taşımaya başlayanlar..40'ına, 50'sine, 60'ına kadar telefon hafızalarında binlerce isim biriktirecekler..onlar da benim gibi silmeye kıyamazlarsa..çok yaşayanları rehberdeki isimlerin yarısından çoğuna işaret koymuş olacaklar..Onların rehberinde benimki gibi beş, on değil..yüzlerce ölü olacak.

....

Yine bazen rehberdeki ölülerin telefonunu çaldırmak geliyor içimden..Neyle karşılaşacağımı merak ediyorum.

Ya hat iade edilmiştir kapanmıştır, ya da oğlu, kızı, eşi kullanıyordur..

Ama yine de merak ediyorum..telefonu açan ne diyecek..Bildiğimiz şeyi söyleyecek.

Zaten telefonu açan sizi tanıyan biriyse şaşırır..Değilse, babam öldü der, eşim öldü der, amcam öldü der vs.

Bu da garip bir duygu. Sanki geride kalanlarıyla karşılıklı ilk görüşmeden sonra, "tamam mı, mutabık mıyız, öldü mü" diyebilsem..rehberden ismi silebilirim gibime geliyor.

...

Rehberinizdeki ölüleri sayın.

Bir, iki, üç, beş, onyedi..

İMTİHAN

Merkezi imtihanı kaldırdık, bundan sonra her üniversite kendisinin tespit ve ilan edeceği şartlara göre öğrenci alır, desek sonuç ne olur?

Kamu üniversiteleri hatır gönül çiftliğine döner.

Özellerin büyük bir kısmı diploma matbaası olur.

Bizde benzeri uygulamalar neden yürümez, yürümüyor sorusuna bir türlü cevap bulamıyorum.

Bu ahlaki bir zaaf mı başka sebebi mi var?

Oysa bizim olsa/bulsa dediğimiz uygulamayı senelerdir yürütenler var.

Torpilden, suistimalden şikayet eden de yok.

Burada eksik olan ne?

Vatanını seven vatan için ölmeye hazır olan bu kadar adam var..