Hayatı kurcalayan adam!

Sıradışı kişilik tanımlaması onun için çok "sıradan" kalır. Yaptıklarıyla dünyanın gidişatına tesir eden bir adam ve üstelik adım adım kansere yenilirken anbean izlediğimiz bir deha...

Üzerinde küçük bir ısırık olan elmayı dünyanın en büyük teknoloji markası haline getiren ve basiti derinlikle tanıştıran adam.

"Daha mükemmel ama herkesin anlayacağı kadar basit..."

Onun hayata bakışını özetleyen cümle belki de bu. Hem hayata bakışını hem de başarısını...

Böyle bir adamı anlatma iddiasında olunca filmin işi de zorlaşıyor.

"Jobs" bir taraftan keyifli ve meraklı bir hikaye... Diğer taraftan "eksik kalmış", "tam olmamış" hissi uyandıran bir film. Oyunculuklar gayet iyi. Fakat uzunluğuna rağmen bu "eksik kalmış" hissi çok belirgin. Hatta finalde bu his doruğa çıkıyor.

Babasının garajında arkadaşlarıyla başlattığı işin dünya çapında bir hadise olmasına giden yolda yaşananlar gerçekten herkes için ilham verici.

Fakat aksi ve inatçı kişiliği, dostlarıyla ilişkileri, aldığı kararlar ve sonuçları açısından sadece filme bakarsanız, karşınızda duygusuz, işine ve salt kendi fikirlerine odaklanmış bir "hödük" görüyorsunuz.

Belki filmin tıkandığı nokta da bu.

Toplumun menfaati için kolay, kaliteli ve ulaşılabilir olanı hedefleyen bir adamın bu kadar "ruhsuz" olması kabul edilemez.

Hayatın içinde olmayan bir insan, bütün insanların hayatlarına nasıl bu kadar pozitif bir etkiyle dokunabilir?

Üniversite hayatındaki gariplikleri, Hindistan macerası, bodrumda başlayan bir iş, bu işin başarısı fakat ellerinin arasından uçup gidercesine karışması, tekrar dönüşü ve ölümü...

Jobs'u hiç tanımayanlar için filmde büyük boşluklar var. Tanıyanlar için bile bu boşluklar, hikayenin tadını bozacak kadar sırıtıyor.

Bütün bunlara rağmen seyredilmesi lazım... Zaman içinde ucundan kıyısından adam edilmiş bir şekilde bu film mutlaka tekrar çekilir...

İyi seyirler.