Son durum

X ve Y beni öldürmeye niyetlendiler herhalde. Bu cümleyi, yüklendiği her iki anlamda da kullanıyorum. Birincisi, her şeyi açık ve net yazmamdan duydukları rahatsızlık sebebiyle hakkımda ciddi suikast planları kurduklarından şüpheleniyorum, ikincisi, kendilerine ve birbirlerine verdikleri sıkıntılara şahit olmam yüzünden zaten kendiliğimden ölme ihtimalim var. Şaka bir yana işler iyice sarpa sarmaya başladı. Bu konuyu yazmaya başlayışımın dördüncü gününde olduğumun farkındayım. Her defasında 'Bu son' diyorum ama bir de bakıyorum yine onları anlatmaya başlamışım. Yaşamakta oldukları maceranın masalsı gerçekliği belki beni böylesine etkiliyor. Bir yazar olarak, bir kadın olarak, bir insan olarak ilgileniyorum bu anlamı çok tartışılır serüvenle. Kısaca hatırlayalım neler olduğunu. X ve Y birbirlerine hiç uygun olmayan iki insandır. X havalı bir kadın, Y havasız fakat mesleği ve zekası sebebiyle kendi içinde iddialı bir erkek. Olmadık bir gün ve yerde karşılaşırlar. İlk görüşte aşk falan olmaz aralarında. Y'nin dalgınlığı yüzünden X'e ilgi göstermemesi X'in sinirine dokunur ve etkileşim ters işlemeye başlar. İlgilenilmeyen taraf ilgilenir ve ettirgen bir tutum sergilemeye başlar. Y tam biraz kendine gelmeye başlar ki o sırada bomba patlar, adamın evli ve bir çocuklu olduğu gerçeği ortaya çıkar. X artık depresyondadır ve saçma sapan Türkçe şarkılar dinlemeye meyil göstermektedir. Bu oyunda bana düşen, yardımcı kadın oyunculuk. Gözlemci, hakem, seyirci, katip, avukat ve hakim olarak görev alıyorum hadisenin tam ortasında. Tabii hiçbir işe yaramıyor çünkü mantıkla yaklaşıp verdiğim her türlü akla küçümseyerek bakıp bildiklerini okumaya devam ediyorlar. Neden mi? Kötü bir soru. Çünkü gönül ferman dinlemiyor. İçinde bulunduğumuz son noktada Y, X'in iyice etkisinde kalmaya başladı. Eli ayağı titrer, gözleri süzülür kıvama geldi. Kendi çapında cesaret gösterilerine imza atıyor. Bana sorarsanız iyice sersemlemiş vaziyette adamcağız. Arkadaşım ise ne yapacağını şaşırdı. İlgisi sürüyor. Onu kaybetmek istemiyor ama yaşadığının aşk olmadığını sadece flört ettiğini anladı. Bu küçük heyecanın sürmesini istiyor ama Y'nin bundan fazlasıyla etkilenebileceğini görüyor ve kafası karışıyor. Bir gün 'Tamam' diyor, 'Onu bir daha görmeyeceğim!' Ertesi gün bir de bakıyorsunuz yine lacivert gözleri sayıklıyor. Birbirlerinden bir anda vazgeçebileceklerini sanmıyorum. İşin en ilginç yanı ise masumiyeti. Bu kadar zamandır birbirlerini hırpalıyorlar ama henüz bırakın el ele tutuşmayı, herhangi bir imada bile bulunmadılar. Platonik ötesi bir karmaşanın tam ortasında durmuş iki kocaman insan şaşkın şaşkın bakınıyorlar. Ey dünya! Sen insanlarla nasıl da eğleniyorsun. Şükür ki ben sadece yardımcı roldeyim yoksa şimdiye kadar çoktan psikiyatrımın kapısını çalmıştım.